خدايا...كفرنميگويم(دكترشريعتي)
 خدايا. . .  کفر نمي‌گويم
 
 پريشانم،

چه مي‌خواهي‌ تو از جانم؟

مرا بي ‌آنکه خود خواهم اسير زندگي ‌کردي 

خداوندا 

اگر روزي ‌ز عرش خود به زير آيي

لباس فقر پوشي و

غرورت را براي ‌تکه ناني

‌به زير پاي‌ نامردان بياندازي‌

و شب آهسته و خسته

تهي‌ دست و زبان بسته

به سوي ‌خانه باز آيي

زمين و آسمان را کفر مي‌گويي

نمي‌گويي؟ 

خداوندا 

اگر در روز گرما خيز تابستان

تنت بر سايه‌ي ‌ديوار بگشايي

لبت بر کاسه‌ي‌ مسي‌ قير اندود بگذاري

و قدري آن طرف‌تر

عمارت‌هاي ‌مرمرين بيني‌

و اعصابت براي‌ سکه‌اي‌ اين‌سو و
 آن‌سو در روان باشد

زمين و آسمان را کفر مي‌گويي

نمي‌گويي؟ 

خداوندا 

اگر روزي‌ بشر گردي‌

ز حال بندگانت با خبر گردي‌

پشيمان مي‌شوي‌ از قصه خلقت، از اين بودن، از اين بدعت 

خداوندا تو مسئولي 

خداوندا تو مي‌داني‌ که انسان بودن و ماندن

در اين دنيا چه دشوار است،

چه رنجي ‌مي‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است

                                                                       دکترعلی شریعتی


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : چهار شنبه 10 آبان 1391برچسب:, | 14:29 | نویسنده : reza |
  • سیتی جاوا
  • قالب وبلاگ