بس شکوه کردم از دل ناسازگار خود/دیشب که ساز داشت سر سازگاریم

شرمم کشد که بی تو نفس میکشم هنوز /تا زنده ام بس است همین شرمساریم

شب های قدر هم آمدند و باز هم دستم خالی خالی ماند،مرا چه شده که حتی در شبی به این بزرگی هم نتوانستم باز گردم؟

دیگر نمی دانم چه کنم شاید دلیلش نهایت بی حیایی ست در پیشگاه خدا....

آنجا که حریم من و خدا شکست که چه روزهای شومی بودند،آنجا که خط قرمزی بین من  خداوند نماند 

خدایا میدانم بدترین کارهای ممکن را انجام دادم ولی هرچقدر هم که بزرگ باشند به پای بزرگی و عظمت تو نمی رسد پس بعید نیست اگر بنده روسیاهت از عظمت تو خواهان بخشش باشد...

خدایا شب آخر قدر هم در راه است پس بهترین تقدیرها را در این شب برایم رقم بزن و به من اراده ای عنایت کن تا بتوانم تقدیرت را به نحو شایسته ای قدر بدانم

در پایان یادی از مولای متقیان علی ع کنم....

کم کم دنیا باید صدای پای خسته ات را فراموش کند،کم کم باید یتیمان عادت کنند به تنهایی دوباره؛راستی که چاه باید چشمه اشک بجوشاند که همزبانی چون تو را از دست داده است.

تنور را شرمنده ساختی و به روی خودت نیاوردی آنزمان که  برای زنی با بچه های یتیمش نان می پختی و در کنار تنور آرام زمزمه میکردی که بچش ای علی این حق توست که از حال زن و بچه های سرداران هم رزمان و سربازانت که در رکاب تو به شهادت رسیده اند غافل مانده ای ....

راستی به نظرم غازها تنها کسانی بودند که از تو خواهشی کردند و تو به آنها پاسخی جز سکوت ندادی و به رفتنت اصرار فرمودی تا همه ی مارا تا قیام قیامت یتیم نداشتنت کنی که هر چیز را قدر ندانستی از دستش خواهی داد....

خدا خیرت دهد!!او که خبر مرگش خفته بود پس چرا با این که میدانستی وقت رفتنت با ضربه او خواهد بود باز هم بیدارش کردی تا ثابت کنی حرف مردانه ات همان رفتن و رستگار شدن در پیشگاه خدا ست....

دنیا بعد نبودنت دیگر ارزش زندگی کردن ندارد،باور کن مولا جان از سر تعارف نمیگویم فقط به امید آمدن فرزند برحقت امام مهدی عج زنده ایم اگر  نه که واقعا بعد از شما اهل بیت  زندگی جهنم بود

السلام علیک یا علی بن ابی طالب ع

التماس دعا